Słowo Boże i chrześcijańskie świadectwo
Benedykt XVI Adhortacja Apostolska VERBUM do MINI o Słowie Bożym w życiui misji Kościoła [cz. III, 97-98 fragmenty]
Ze względu na bezkresne horyzonty misji Kościołai złożony charakter obecnej sytuacji potrzebne są nowe formy skutecznego przekazywania słowa Bożego. Duch Święty, pierwszy autor ewangeli zacji, zawsze będzie kierował działalnością Kościoła Chrystusowego. Ważne jest jednak, by w każdej formie przepowiadania pamiętano przede wszystkim o wewnętrznym związku między przekazywaniem Słowai świadectwem chrześcijańskim. od tego uzależniona jest sama wiarygodność tego, co się głosi.z jednej strony konieczne jest słowo, które przekazuje to, co sam Pan nam powiedział.z drugiej nieodzowne jest nadanie temu słowu wiarygodności, by nie jawiło się jako piękna ?lozo?a lub utopia, ale jako rzeczywistość, kt6órą można żyći dzięki której można żyć. Ta wzajemna zależność słowai świadectwa nawiązuje do sposobu, w który Bóg przemówił przez wcielenie swego Słowa. Słowo Boże do ciera do ludzi « przez spotkanie ze świadkami, dzięki którym staje się obecnei żywe ». Każdemu człowiekowi, szczególnie nowym pokoleniom, potrzebne jest bowiem wprowadzenie w słowo Boże « dzięki spotkaniuz dorosłymi jego autentycznemu świadectwu, pozytywnemu wpływowi przyjaciółi towarzyszeniu wielkiej wspólnoty kościelnej ».Istnieje ścisły związek między świadectwem Pisma jako zapisem tego, co Słowo Boże mówi o sobie, a świadectwem życia wierzących. Jedno zakłada drugiei do niego prowadzi. Świadectwo chrześcijańskie przekazuje Słowo, o którym mówią Pisma. Pismaz kolei objaśniają świadectwo, które, dawane własnym życiem, stanowi powołanie chrześcijan. w ten sposób ci, którzy spotykają wiarygodnych świadków Ewangelii, przekonują się o skuteczności słowa Bożego w tych, którzy je przyjmują. Ta wzajemna zależność świadectwai Słowa pozwala zrozumieć to, co papież Paweł VI mówi w adhortacji apostolskiej Evangelii nuntiandi. nasza odpowiedzialność nie ogranicza się do sugerowania światu wspólnych wartości; trzeba wyraźnie głosić słowo Boże. Tylko wtedy będziemy wierni poleceniu Chrystusa: « do bra Nowina, obwieszczona przez świadectwo życia, musi być wcześniej czy później obwieszczona także słowem życia. Nie ma prawdziwej ewangeli zacji bez głoszenia imieniai nauki, życiai obietnic, Królestwai tajemnicy Jezusa nazareńskiego, Syna Bożego ».
Przekonanie, że głoszenie słowa Bożego wymaga świadectwa własnego życia, jest bardzo wyraźne w świadomości chrześcijańskiej od samych początków. Sam Chrystus jest świadkiem wiernymi prawdomównym, świadkiem Prawdy.
Wrazz całym Kościołem pragnę wznieść do Boga hymn dziękczynny za świadectwo tak wielu bracii sióstr, którzy również w naszych czasach oddali życie, by przekazać prawdę o miłości Bożej, objawionej nam w ukrzyżowanymi zmartwychwstałym Chrystusie. Ponadto wyrażam wdzięczność całego Kościoła za chrześcijan, którzy się nie poddają w obliczu przeszkódi prześladowańz powodu Ewangelii. Jednocześniez głębokąi solidarną miłością myślimy o wszystkich wiernych ze wspólnot, które zwłaszcza w Azjii Afryce w tych naszych czasach ryzykują życie lub ze pchnięcie na margines społeczeństwaz powodu swojej wiary. Widzimy w tym urzeczywistnianie się ducha ewangelicznych błogosławieństw, które mówią o cierpiących prześladowanie ze względu na Pana Jezusa. Jednocześnie nie przestajemy apelować do rządów państw, aby gwarantowały wszystkim wolność sumieniai religii, a także możliwość dawania publicznie świadectwa swojej wiary.
